Όσο μεγαλύτερο είναι το διακύβευμα τόσο πιο ολοκληρωτικός γίνεται ένας πόλεμος.Και όσο πιο ολοκληρωτικός είναι ένας πόλεμος τόσο πιο ακραία γίνονται τα μέσα που χρησιμοποιούνται.Κάπως έτσι πρέπει να σκέφτονται και οι στρατηγοί του προεκλογικού πολέμου.Στη λογική λοιπόν της ακρότητας φτάσαμε τέσσερις συν μία μέρες πριν τις εκλογές να έχουμε ξεχάσει τα πάντα περί οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής και να ασχολούμαστε αν κάποιος που έχει ξεμείνει ακόμα στα χρόνια της Κατοχής ζήτησε να μπει στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, φοράει κονκάρδα ΣΥΡΙΖΑ ή του αρέσει το κόκκινο χρώμα.Λες και το κόμμα δεν έχει ενιαία γραμμή.Πάντως εν μέσω όλης αυτής της αναμπουμπούλας οφείλω να παραδεχτώ ότι παρ όλες τις προηγούμενες γκάφες τους (και θεέ μου και αν ήταν πολλές!) το χειρίστηκαν μια χαρά.
Όταν ξεκίνησε αυτό το κουτσομπολιό μου ήρθε στο μυαλό κατευθείαν μια εικόνα.Μου θύμισε τον κουρνιαχτό που είχε σηκώσει με τα βιβλία του ο Νταν Μπράουν και τη φρενίτιδα με την οποία όλοι οι επίσκοποι του Βατικανού, ακόμα και ο Πάπας, έσπευδαν να αναθεματίσουν τους ισχυρισμούς του.Και αφού ΄χαρη στο Βατικανό τα βιβλία έγιναν best-sellers και ο Μπράουν εκατομμυριούχος βγήκε ο ίδιος και επιβεβαίωσε ότι οι συνομωσιολογίες δεν ήταν παρά μυθοπλασίες που βγήκαν από το μυαλό του ίδιου και της συζήγου του.Τρελό γέλιο!
Την γκάφα αυτή δεν την έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά ούτε επιδόθηκε σε αντικουτσομπολιό.Αν συναινούσε σε ένα ξεκατίνιασμα μεγάλων διαστάσεων, ακόμα και στην περίπτωση που έκλεινε πειστικά τα στόματα των επικριτών του, πάλι θα υπήρχε ένα ποσοστό πολιτών στο μυαλό των οποίων θα έμενε ο σπόρος της αμφιβολίας.Έτσι αν΄τι να μεγαλώσει το ποσοστό αυτό παίζοντας κατευθείαν στα χέρια των αντιπάλων του προτίμησε μια υποτονική και πυροσβεστική στάση.Ίσως και να ακολούθησαν την προτροπή του Ουμπέρτο Έκο ότι το κανάλι της διάψευσης δεν πρέπει να ξεπερνάει (ως προς την αχτίδα επιρροής) το κανάλι της συκοφαντίας.Διαφορετικά παίζουμε το παιχνίδι του συκοφάντη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου