Subscribe:

Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Πίστευε και μη, ερεύνα!


Τι ομοιότητες έχει το τέρας του Λοχ Νες με την ανεξέλεγκτη συμπεριφορά των αγορών; Ένα ταχυδακτυλουργικό κόλπο με το ανώνυμο άρθρο μιας μεγάλης εφημερίδας; Φαινομενικά καμία. Αν όμως κοιτάξουμε λίγο πιο βαθιά θα δούμε ότι όλες οι παραπάνω έννοιες περιβάλλονται από ένα πέπλο μυστηρίου.

Δεν ξέρουμε τι κρύβεται πίσω από το μυστήριο των εμφανίσεων της Νέσι αλλά και τι είδους ''μαγικά'' τρικ χρησιμοποιεί ο ταχυδακτυλουργός. Δεν γνωρίζουμε πως λειτουργεί και αντιδρά αυτό το παράλληλο σύμπαν που ονομάζεται παγκόσμια αγορά όπως και δε γνωρίζουμε ποιος είναι ο συντάκτης του άρθρου και κυρίως τι πηγές επικαλείται.

Ποιος όμως είναι ο λόγος που δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές κουρτίνες; Επειδή πραγματικά κανείς δεν έχει ιδέα ή επειδή κάποιοι βάζουν τα δυνατά τους ώστε να αποκλείσουν τη γνώση από τους υπόλοιπους; Μπορεί ο προβληματισμός αυτός να διατυπώνεται με δύο λέξεις, η αναζήτηση απαντήσεων αντίθετα είναι μια πολύ πιο σύνθετη ιστορία. Ναι μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις η πραγματική άγνοια να είναι οφθαλμοφανής (κυρίως σε θέματα γύρω από την κοσμολογία και τη φυσική) αλλά στις περισσότερες των περιπτώσεων υπάρχει το περιθώριο να εισχωρήσει ο σπόρος της αμφιβολίας.

Κατά φυσική ακολουθία όταν παρουσιάζεται στο ευρύ κοινό κάτι ως μυστήριο δημιουργείται η ευκαιρία σε κάποιον να διατυπώσει τη δική του ερμηνεία. Για να έχει όμως η ερμηνεία αυτού του κάποιου μια αξία πρέπει και ο ερμηνευτής να έχει μια ιδιότητα που τον καθιστά στο συγκεκριμένο χρονικό ή τοπικό σημείο μια σχετική αυθεντία. Αυτό το πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων μπορεί να είναι είτε η ιδιότητα του αυτόπτη μάρτυρα στην εμφάνιση ενός προϊστορικού τέρατος είτε η καθιερωμένη φήμη μιας μεγάλης εφημερίδας. Και όταν δημιουργηθεί το σύστημα της αυθεντίας γύρω από ένα θέμα το κοινό, οι εν δυνάμει αμφισβητίες, τυφλώνονται περισσότερο από τη λάμψη της αυθεντίας και λιγότερο από τη λάμψη των επιχειρημάτων.

Το ερώτημα που έρχεται αμέσως μετά στο μυαλό είναι το εξής: ποιος δολοπλόκος χρησιμοποιεί αυτή την ύπουλη μέθοδο παραπληροφόρησης και γιατί; Η απάντηση εδώ είναι πολύ πιο εύκολη.Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στην ιστορία αλλά και δίπλα μας. Όσο για τους λόγους αυτοί είναι πολλοί αλλά περιστρέφονται γύρω από δύο πυλώνες, εξουσία και αποφυγή ευθυνών.

Η εκκλησία του Μεσαίωνα λειτουργούσε ως άλλος ταχυδακτυλουργός. Ασθένειες όπως η σχιζοφρένεια και οι χοιράδες αποδίδονταν στο δαίμονα και η θεραπεία τους επέβαλλε απόλυτη πίστη στον Πάπα και το βασιλιά. Το κέρδος βέβαια ήταν σημαντικότερο από την ταπεινή αμοιβή του ταχυδακτυλουργού. Δεν ήταν άλλο από την υποταγή του αμόρφωτου και δεισιδαίμονος λαού.Οι κυβερνήσεις αντίστοιχα, για να πάρουμε ένα πιο επίκαιρο παράδειγμα, καταλογίζουν την τωρινή εθνική και παγκόσμια οικονομική κατάσταση σε έναν άλλο δαίμονα, αυτόν του καπιταλισμού και των αχόρταγων αγορών. Έτσι χωρίς κόπο απομακρύνουν τις ευθύνες από το πρόσωπό τους για παραλήψεις και σκάνδαλα αλλά και ένα σύστημα που οι ίδιοι δημιούργησαν και ανέχτηκαν.

Εξωγήινοι, τέρατα και μαγεία απ τη μία, θεόσταλτη οργή και δολοπλοκίες από την άλλη. Τι να διαλέξει κανείς; The suspence is killng me όπως λεν και οι Αγγλοσάξονες. Μάλλον θα πάω με τη λιγότερη θανατηφόρα εκδοχή, αυτή που καθορίζει λιγότερο τη ζωή μου. Και ας μην πέσει ποτέ φως στο μυστήριο του χιονάνθρωπου των Ιμαλαϊων...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου